Tatrzańskie jeziora (nazywane często stawami) to grupa około dwustu jezior położonych w Tatrach. Są one jedną z większych atrakcji górskiego krajobrazu i co roku przyciągają liczne grupy turystów. Warto więc nieco bliżej przyjrzeć się historii powstania, przyrodzie oraz otoczeniu.
Po stronie polskiej mieści się ich około czterdzieści, natomiast pozostałe należą do Słowacji. Umiejscowione są na różnych wysokościach, ale większość z nich powyżej 1600 m, głównie w Tatrach Wysokich. To przeważnie jeziora karowe, wypełniające kotły lodowcowe. Drugim typem są jeziora morenowe, nieco płytsze i mniejsze. Występują też karowo-morenowe oraz wytopiskowe. Można natrafić również na małe zbiorniki wodne o innej genezie- czyli jeziorka krasowe, stawy rozlewiskowe i stawki w zagłębieniach rowów grzbietowych.
Te, które położone są najwyżej, najdłużej pokrywa lód. Są to tzw. zmarzłe stawki, które nie rozmarzają wcale, bądź na bardzo krótko. Wiele jednak zależy od rozmiarów jezior, stopnia zacienienia oraz ekspozycji. W zasadzie grubość pokrywy i czas zlodzenia są zmienne w różnych latach.
Jeśli chodzi o roślinność tych miejsc, występuje ona tylko w niżej położonych jeziorach. Te położone w wyższych partiach są ubogie w faunę i florę pod względem biomasy, ale odznaczają się za to wysokim zróżnicowaniem gatunków. Występują tam m.in. wrotki, wirki i pierwotniaki. Niższe jeziora zamieszkują natomiast żaby i traszki. Tylko w nielicznych stawach (np. w Morskim Oku) spotkać można ryby. Część stawów była jednak sztucznie zarybiana.
Poniżej przedstawiamy kilka najbardziej znanych bądź najciekawszych jezior:
Morskie Oko
Największe i chyba najbardziej popularne jezioro w Tatrach. Położone jest w Dolinie Rybiego Potoku, na wysokości 1395 m n.p.m. Jego powierzchnia wynosi 34,54 ha, a głębokość 50,8 m. Jezioro polodowcowe o charakterze krasowo-morenowym.
Wokół jeziora rośnie kosodrzewina,a niej limby. Nad brzegami rośnie wiele rzadkich gatunków roślin, takich jak tojad kosmaty, turzyca skąpokwiatowa, bylica skalna czy zimoziół północny. W wodzie, w naturalny sposób występują pstrągi. Morskie Oko otoczone jest najwyższymi szczytami Polskich Tatr.
Czarny Staw pod Rysami
Zwany też Czarnym Stawem nad Morskim Okiem to jezioro położone również w Dolinie Rybiego Potoku. Charakterystyczny bardzo ciemny kolor powstaje za sprawą cieni rzucanych przez szczyty górskie oraz występującej w wodzie sinicy. Położone jest 188 m wyżej niż Morskie Oko, na wysokości 1583 m n.p.m. Jego powierzchnia wynosi ok. 20, 64 ha, a głębokość sięga do 76,4 m. Surowe warunki życiowe i brak pożywienia uniemożliwiły zarybienie tego miejsca. Przy brzegach panuje chłód nawet w czasie największych upałów. Pomimo tego, występuje tam ciekawa flora. Spotkać można np. skalnica odgiętolistna, mietlica alpejska czy turzyca Lachenala.
Wielki Staw w Dolinie Pięciu Stawów Polskich
Jezioro położone na wysokości 1665 m.n.p.m. W Dolinie Pięciu Stawów Polskich u zboczy Miedzianego. Powierzchnia to 34,14 ha, a głębokość 80,3 m. Plasuje się tym na 2 miejscu co do wielkości powierzchni (zaraz po Morskim Oku) i na pierwszym co do głębokości. Leży ono u stóp Koziego Wierchu i Miedzianego. Brzegi porośnięte są kosodrzewiną. Uwagę zwraca także pojedynczo stojący, kilkumetrowy modrzew.
Smreczyński Staw
Jezioro morenowe w Tatrach Zachodnich. Znajduje się u wylotu Doliny Pyszniańskiej i Hali Smreczyny, powyżej Doliny Kościeliskiej. Jego powierzchnia wynosi 0,75 ha, głębokość maksymalna to 5,3 m. Staw otacza las, a ponad nim widać górskie szczyty. Spośród innych jezior wyróżnia się występowaniem płazów. Można tam spotkać traszkę góralską i karpacką oraz żabę trawną.