Tatrzańskie doliny to dla niektórych tylko punkty na trasie w wyższe partie gór, dla innych – cel wyprawy. Każda z nich ma odmienną charakterystykę i wygląd. Punkt wspólny stanowi fakt, że wszystkie urzekają swoją malowniczością i zapraszają do eksploracji nawet najmniej wprawionych turystów. Dzisiaj przedstawiamy te, które cieszą się największą popularnością.
Dolina Chochołowska
Dolina Chochołowska to punkt obowiązkowy na mapie osób przebywających w Tatrach. To największa dolina polskich Tatr – jej długość wynosi 10 km, a powierzchnia całkowita zajmuje około 35 km2. Nad nią wznoszą się najwyższe szczyty Tatr Zachodnich – Wołowiec, Jarząbczy Wierch i Starobociański Wierch, zapewniając niezapomniane widoki. Swoją nazwę wzięła od wsi Chochołów, nieopodal której się znajduje. Pierwsi turyści pojawili się tutaj już w XIX wieku, a popularność miejsca stale rośnie i zyskuje nowych miłośników.
Dolina Chochołowska znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego, lecz jej zarządcą jest Wspólnota Leśna Uprawnionych Ośmiu Wsi. Jej górną część budują skały krystaliczne – gnejsy i granity, dolną zaś tworzą skały osadowe – łupki, wapienie kredowe i dolomity triasowe.
Niewątpliwym atutem miejsca jest jego dostępność dla turystów o każdej porze roku. Zarówno miłośnicy trekkingu, rowerzyści, jak i narciarze biegowi czy turowi, będą mieli doskonały pretekst, by skorzystać z uroków Doliny. To także świetna baza wypadowa na okoliczne szczyty.
Sam szlak dnem Doliny Chochołowskiej ma swój początek na Siwej Polanie, na wysokości 907 m n.p.m. To również punkt, od którego dolinę należy przemierzać bez samochodu. Alternatywę dla pojazdów zmechanizowanych może stanowić piesza wycieczka, dojazd kolejką turystyczną, rowerem bądź bryczką. W bacówkach na szlaku można spróbować oryginalnych wyrobów pasterskich.
Dolinę w większości pokrywają lasy świerkowe, górne partie są trawiaste. Łąki na Polanie Chochołowskiej słyną z pól krokusów kwitnących wczesną wiosną, które cieszą się ogromną popularnością.
Dolina Chochołowska stwarza doskonałe warunki do życia dla dzikich zwierząt. Odbywają się tutaj rykowiska jeleni, spotkać można także niedźwiedzie czy świstaki. Jako, że szlak jest szeroki i ma niewielką różnicę nachylenia (250 m), idealnie nadaje się dla rodzin z dziećmi, osób starszych czy niepełnosprawnych.
Dolina Kościeliska
Dolina Kościeliska zajmuje drugie miejsce w rankingu powierzchni tatrzańskich dolin. Pod względem wielkości ustępuje tylko Dolinie Chochołowskiej. Jej długość wynosi 9 km, szerokość zaś liczy 27 km. Sięga od podnóża Tatr, aż do jej głównego grzbietu. Niegdyś związana była z przemysłem hutniczym, a swoją nazwę zaczerpnęła od znajdującego się na jej terenie kościółka. 
Dzisiaj stanowi niebywałą atrakcję turystyczną dla przyjeżdzających tutaj osób. Można ją przemierzać
pieszo, dorożką czy saniami w zimie. Na jej terenie znajduje się 5 otwartych dla turystów
Jaskiń – Mroźna, Mylna, Raptawicka, Obłazkowa i Smocza Jama.
Dolną część doliny opływa Potok Kościeliski, budują ją krystaliczne i osadowe skały. Turystów zachwyca pięknem natury. Przez lata była natchnieniem dla wielu poetów, pisarzy i artystów. To również bogate miejsce pod względem występującej tam flory. Dolina Kościeliska ma liczne odgałęzienia, przez co stanowi początek wielu szlaków do innych dolin, przełęczy i szczytów. Najwyższy punkt na obszarze Doliny Kościeliskiej to Błyszcz który wynosi 2159 m n.p.m.
Ważne turystycznie miejsce na szlaku stanowi Schronisko Ornak. To nie tylko dobra przestrzeń na odpoczynek, ale także baza wypadowa w wyższe partie gór. Stąd można wybrać się m.in. nad Staw Smerczyński, który położony jest na równinie, w otoczeniu lasu, co nie jest typowym zjawiskiem w górach. Spragnieni regionalnych przysmaków, mogą nabyć w bacówce prawdziwego oscypka.
Niezapomniane widoki, lasy i górzyste położenie stanowią doskonałą okazję do aktywnego wypoczynku.